مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

A song of ascents. Of David. I was glad when they said to me, ‘We will go to the house of the Lord.’

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

Now we are standing, within your gates, O Jerusalem.

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

O Jerusalem, built close-packed, like a city without breach or gap,

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

to you do the tribes come, the tribes of the Lord, as the law has ordained for Israel, there to give thanks to the Lord.

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

There once stood thrones of justice even thrones of the household of David.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

Pray that all may be well with Jerusalem, and well with those who love you,

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

well within your ramparts, and well within your palaces.

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

For the sake of my brethren and friends, I will wish you now prosperity:

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

for the sake of the house of the Lord our God, I will seek your good.