< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
I was glad when they said to me, “Let’s go to Adonai’s house!”
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Our feet are standing within your gates, Jerusalem [City of peace];
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
Jerusalem [City of peace], that is built as a city that is compact together;
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
where the tribes go up, even Yah’s tribes, according to a testimony for Israel [God prevails], yadah ·extend hands in thankful praise· to Adonai’s name.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
For there are set thrones for judgment, the thrones of David [Beloved]’s house.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Pray for the peace of Jerusalem [City of peace]. Those who 'ahav ·affectionately love· you will prosper.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
Peace be within your walls, and prosperity within your palaces.
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
For my brothers’ and companions’ sakes, I will now say, “Peace be within you.”
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
For the sake of the house of Yahweh Eloheikhem [Yahweh our God], I will seek your good.

< مزامیر 122 >