< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
I was glad when they said to me, Let us go into the house of the LORD.
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Our feet shall stand within your gates, O Jerusalem.
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
Jerusalem is built as a city that is compact together:
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
Where the tribes go up, the tribes of the LORD, to the testimony of Israel, to give thanks to the name of the LORD.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
For there are set thrones of judgment, the thrones of the house of David.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Pray for the peace of Jerusalem: they shall prosper that love you.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
Peace be within your walls, and prosperity within your palaces.
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
For my brothers and companions’ sakes, I will now say, Peace be within you.
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
Because of the house of the LORD our God I will seek your good.

< مزامیر 122 >