< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
I rejoiced at the things that were said to me: We shall go into the house of the Lord.
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Our feet were standing in thy courts, O Jerusalem.
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
Jerusalem, which is built as a city, which is compact together.
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
For thither did the tribes go up, the tribes of the Lord: the testimony of Israel, to praise the name of the Lord.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
Because their seats have sat in judgment, seats upon the house of David.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Pray ye for the things that are for the peace of Jerusalem: and abundance for them that love thee.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
Let peace be in thy strength: and abundance in thy towers.
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
For the sake of my brethren, and of my neighbours, I spoke peace of thee.
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
Because of the house of the Lord our God, I have sought good things for thee.

< مزامیر 122 >