مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

A Canticle in steps. I rejoiced in the things that were said to me: “We shall go into the house of the Lord.”

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

Our feet were standing in your courts, O Jerusalem.

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

Jerusalem has been built as a city, whose participation is unto itself.

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

For to that place, the tribes ascended, the tribes of the Lord: the testimony of Israel, to confess to the name of the Lord.

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

For in that place, seats have sat down in judgment, seats above the house of David.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

Petition for the things that are for the peace of Jerusalem, and for abundance for those who love you.

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

Let peace be in your virtue, and abundance in your towers.

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

For the sake of my brothers and my neighbors, I spoke peace about you.

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

For the sake of the house of the Lord our God, I sought good things for you.