مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

A Song of the going up. Of David. I was glad because they said to me, We will go into the house of the Lord.

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

At last our feet were inside your doors, O Jerusalem.

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

O Jerusalem, you are like a town which is well joined together;

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

To which the tribes went up, even the tribes of the Lord, for a witness to Israel, to give praise to the name of the Lord.

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

For there seats for the judges were placed, even the rulers' seats of the line of David.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

O make prayers for the peace of Jerusalem; may they whose love is given to you do well.

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

May peace be inside your walls, and wealth in your noble houses.

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

Because of my brothers and friends, I will now say, Let peace be with you.

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

Because of the house of the Lord our God, I will be working for your good.