< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
A song of ascents. Of David. I was glad when they said to me, “Let us go to the house of the LORD.”
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Our feet are standing in your gates, O Jerusalem.
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
Jerusalem is built up as a city united together,
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
where the tribes go up, the tribes of the LORD, as a testimony for Israel, to give thanks to the name of the LORD.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
For there the thrones of judgment stand, the thrones of the house of David.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Pray for the peace of Jerusalem: “May those who love you prosper.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
May there be peace within your walls, and prosperity inside your fortresses.”
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
For the sake of my brothers and friends, I will say, “Peace be within you.”
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
For the sake of the house of the LORD our God, I will seek your prosperity.

< مزامیر 122 >