< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
Een lied Hammaaloth, van David. Ik verblijd mij in degenen, die tot mij zeggen: Wij zullen in het huis des HEEREN gaan.
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Onze voeten zijn staande in uw poorten, o Jeruzalem!
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
Jeruzalem is gebouwd, als een stad, die wel samengevoegd is;
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
Waarheen de stammen opgaan, de stammen des HEEREN, tot de getuigenis Israels, om den Naam des HEEREN te danken.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
Want daar zijn de stoelen des gerichts gezet, de stoelen van het huis van David.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Bidt om den vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
Vrede zij in uw vesting, welvaren in uw paleizen.
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
Om mijner broederen en mijner vrienden wil, zal ik nu spreken, vrede zij in u!
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
Om des huizes des HEEREN, onzes Gods wil, zal ik het goede voor u zoeken.

< مزامیر 122 >