مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

Een bedevaartslied. Wat was ik verheugd, toen men zeide: "Wij trekken op naar Jahweh’s huis!"

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

En nu staan onze voeten Al binnen uw poorten, Jerusalem!

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

Jerusalem, als stad herbouwd, Met burgers, vast aaneen gesloten;

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

Waar de stammen naar opgaan, De stammen van Jahweh. Daar is het Israël een wet, De Naam van Jahweh te loven;

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

Daar staan de zetels voor het gericht, En het troongestoelte van Davids huis.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

Jerusalem, die u liefhebben, Wensen u vrede en heil;

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

Vrede zij binnen uw muren, Heil binnen uw burchten!

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

Om mijn broeders en vrienden Bid ik de vrede over u af;

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

Om het huis van Jahweh, onzen God, Wil ik smeken voor uw heil!