< مزامیر 122 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! 1
David kah Tangtlaeng Laa Kai taengah, “BOEIPA im la cet uh sih,” a ti uh vaengah ka kohoe.
و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! 2
Jerusalem nang kah vongka ah kaimih kho loh pai uh tih om uh.
اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. 3
Jerusalem te khopuei la tun cingcui sak ham ni a thoong.
قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. 4
BOEIPA kah koca koca tah olphong bangla BOEIPA ming te uem ham Israel taengla pahoi cet uh.
در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. 5
David im kah laitloeknah ngolkhoel ham ngolkhoel te pahoi a hol uh.
برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. 6
Jerusalem kah sadingnah hamla bih uh. Nang aka lungnah rhoek tah dingsuek saeh.
ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! 7
Na rhalmahvong khuiah rhoepnah, na impuei khuiah ommongnah om saeh.
به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» 8
Ka manuca neh ka hui rhoek ham khaw, “Na khuiah rhoepnah om laeh saeh,” ka ti eh.
ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. 9
Mamih Pathen BOEIPA im ham ni nang kah hnothen khaw ka toem eh.

< مزامیر 122 >