مزامیر 122

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

David ih kasang laa. Angraeng im ah caeh o si, tiah ang thuih o naah, anghoehaih ka tawnh.

2 و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

Aw Jerusalem, kaicae ih khoknawk loe na khongkha thungah angdoet boeh.

3 اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

Jerusalem, nang loe kacakah sak ih, kranghoih vangpui ah na oh!

4 قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

Acaeng kaminawk loe caeh o tahang moe, Israelnawk mah thuih ih baktih toengah, Angraeng ih acaengnawk loe Angraeng ih ahmin pakoeh hanah caeh o tahang.

5 در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

To ah lokcaekhaih angraeng tangkhangnawk hoi David im ih angraeng tangkhangnawk to oh.

6 برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

Jerusalem monghaih tawnh hanah lawkthui oh; nang palung kaminawk loe khosak hoih o nasoe.

7 ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

Na sipae thungah monghaih to om nasoe loe, na angraenghaih imthung ah khosak hoihaih om nasoe.

8 به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

Kam nawkamya hoi ampuinawk pongah, na thungah monghaih om nasoe, tiah ka thuih han.

9 ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

Aicae Angraeng Sithaw ih im pongah, na hoihaih to ka pakrong han.