مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

Itataas ko ang aking mga mata sa mga bundok. Mula saan manggagaling ang aking saklolo?

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Ang saklolo sa akin ay nanggagaling kay Yahweh, na gumawa ng langit at lupa.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Hindi niya papayagang madulas ang paa mo; siya na nag-iingat sa iyo ay hindi iidlip.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Tingnan mo, ang tagapangalaga ng Israel ay hindi kailanman iidlip o matutulog.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

Tagapangalaga ninyo si Yahweh; si Yahweh ay lilim sa inyong kanang kamay.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

Hindi ka masasaktan ng araw sa umaga, ni ng buwan sa gabi.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

Iingatan ka ni Yahweh sa lahat ng kapahamakan, at iingatan niya ang iyong buhay.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

Iingatan ni Yahweh ang lahat ng iyong ginagawa ngayon at magpakailanman.