< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
Nitayainua macho yangu nitazame milimani. Msaada wangu utatoka wapi?
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
Msaada wangu unatoka kwa Yahwe, aliyezifanya mbingu na nchi.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
Hatauacha mguu wako uteleze; yeye akulindaye hatasinzia.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
Tazama, mlinzi wa Israeli hatasinzia wala hatalala usingizi kamwe.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
Yahwe ni mlinzi wako; Yahwe ni uvuli mkono wako wa kuume.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
Jua halitakudhuru wakati wa mchana, wala mwezi wakati wa usiku.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
Yahwe atakulinda na madhara yote, na ataulinda uhai wako.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
Yahwe atakulinda katika yote ufanyayo sasa na hata milele.

< مزامیر 121 >