< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
Canción de las gradas. Alzaré mis ojos a los montes, de donde vendrá mi socorro.
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
Mi socorro viene de parte del SEÑOR, que hizo los cielos y la tierra.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
No dará tu pie al resbaladero; ni se dormirá el que te guarda.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
He aquí, no se adormecerá ni dormirá el que guarda a Israel.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
El SEÑOR será tu guardador; el SEÑOR será tu sombra a tu mano derecha.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
El sol no te fatigará de día, ni la luna de noche.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
El SEÑOR te guardará de todo mal; el guardará tu alma.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
El SEÑOR guardará tu salida y tu entrada, desde ahora y para siempre.

< مزامیر 121 >