< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
Buurahaan indhahayga ku taagi doonaa, Caawimaaddaydu xaggee bay ka iman doontaa?
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
Caawimaaddaydu waxay ka timaadaa Rabbiga sameeyey samada iyo dhulka.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
Isagu uma oggolaan doono in cagtaada la dhaqaajiyo, Kan ku dhawraa ma gam'i doono.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
Bal eeg, kan reer binu Israa'iil dhawraa Ma gam'i doono, mana seexan doono.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
Kan ku dhawraa waa Rabbiga, Rabbigu waa hooskaaga midigtaada taagan.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
Qorraxdu maalinta waxba kuma yeeli doonto. Habeenkana dayaxu waxba kuma yeeli doono.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
Rabbiga ayaa kaa dhawri doona shar kasta, Isagu wuxuu dhawri doonaa naftaada.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
Hadda intii ka bilaabata iyo tan iyo weligeedba Rabbigu wuxuu dhawri doonaa bixiddaada iyo soo geliddaadaba.

< مزامیر 121 >