مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

Возведох очи мои в горы, отнюдуже приидет помощь моя.

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Помощь моя от Господа, сотворшаго небо и землю.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Не даждь во смятение ноги твоея, ниже воздремлет храняй тя:

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

се, не воздремлет, ниже уснет храняй Израиля.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

Господь сохранит тя, Господь покров твой на руку десную твою.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

Во дни солнце не ожжет тебе, ниже луна нощию.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

Господь сохранит тя от всякаго зла, сохранит душу твою Господь:

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

Господь сохранит вхождение твое и исхождение твое, отныне и до века.