مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

Ымь ридик окий спре мунць… Де унде-мь ва вени ажуторул?

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Ажуторул ымь вине де ла Домнул, каре а фэкут черуриле ши пэмынтул.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Да, Ел ну ва ынгэдуи сэ ци се клатине пичорул; Чел че те пэзеште ну ва дормита.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Ятэ кэ ну дормитязэ, нич ну доарме Чел че пэзеште пе Исраел.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

Домнул есте Пэзиторул тэу, Домнул есте умбра та пе мына та чя дряптэ.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

Де ачея ну те ва бате соареле зиуа, нич луна ноаптя.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

Домнул те ва пэзи де орьче рэу, ыць ва пэзи суфлетул.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

Домнул те ва пэзи ла плекаре ши ла венире, де акум ши пынэ ын вяк.