مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

O cântare a treptelor. Îmi ridic ochii spre munți, de unde îmi vine ajutorul.

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Ajutorul îmi vine de la DOMNUL, care a făcut cerul și pământul.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

El nu va lăsa să ți se clatine piciorul, cel ce te păzește nu va dormita.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Iată, cel ce păzește pe Israel nu va dormita, nici nu va dormi.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

DOMNUL este păzitorul tău, DOMNUL este umbra ta peste dreapta ta.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

Soarele nu te va lovi ziua, nici luna noaptea.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

DOMNUL te va păstra de la tot răul, îți va păstra sufletul.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

DOMNUL va păstra ieșirea ta și intrarea ta, de acum înainte și pentru totdeauna.