مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

Levantarei os meus olhos para os montes, de onde vem a minha salvação.

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

O meu soccorro vem do Senhor, que fez o céu e a terra.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Não deixará vacillar o teu pé: aquelle que te guarda não tosquenejará.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Eis-que não tosquenejará nem dormirá o guarda d'Israel.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

O Senhor é quem te guarda: o Senhor é a tua sombra á tua direita.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

O sol não te molestará de dia nem a lua de noite.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

O Senhor te guardará de todo o mal: guardará a tua alma.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

O Senhor guardará a tua entrada e a tua saida, desde agora e para sempre.