مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

He waiata; he pikitanga. Ka anga atu oku kanohi ki nga maunga; no reira nei te awhina moku.

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

No Ihowa te awhina moku, no te kaihanga o te rangi, o te whenua.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

E kore ia e tuku i tou waewae kia nekehia; e kore tou kaitiaki e moe.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Ina, e kore te kaitiaki o Iharaira e parangia, e moe.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

Ko Ihowa tou kaitiaki, ko Ihowa tou whakamarumaru i tou matau.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

E kore koe e pakia e te ra i te awatea, e te marama ranei i te po.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

Ma Ihowa koe e tiaki i roto i nga kino katoa; mana e tiaki tou wairua.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

Ma Ihowa e tiaki tou haerenga atu, me tou haerenga mai aianei a ake tonu atu.