< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
(성전으로 올라가는 노래) 내가 산을 향하여 눈을 들리라 나의 도움이 어디서 올꼬
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
나의 도움이 천지를 지으신 여호와에게서로다
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
여호와께서 너로 실족지 않게 하시며 너를 지키시는 자가 졸지 아니하시리로다
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
이스라엘을 지키시는 자는 졸지도 아니하고 주무시지도 아니하시리로다
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
여호와는 너를 지키시는 자라 여호와께서 네 우편에서 네 그늘이 되시나니
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
낮의 해가 너를 상치 아니하며 밤의 달도 너를 해치 아니하리로다
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
여호와께서 너를 지켜 모든 환난을 면케 하시며 또 네 영혼을 지키시리로다
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
여호와께서 너의 출입을 지금부터 영원까지 지키시리로다

< مزامیر 121 >