مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

Grádicsok éneke. Szemeimet a hegyekre emelem, onnan jön az én segítségem.

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Az én segítségem az Úrtól van, a ki teremtette az eget és földet.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Nem engedi, hogy lábad inogjon; nem szunnyad el a te őriződ.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Ímé, nem szunnyad és nem alszik az Izráelnek őrizője!

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

Az Úr a te őriződ, az Úr a te árnyékod a te jobbkezed felől.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

Nappal a nap meg nem szúr téged, sem éjjel a hold.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

Az Úr megőriz téged minden gonosztól, megőrzi a te lelkedet.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

Megőrzi az Úr a te ki- és bemeneteledet, mostantól fogva mindörökké!