مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

Yon Sòm pou monte vè tanp lan Mwen leve zye m vè mòn yo. Se kibò sekou mwen va sòti?

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Sekou m sòti nan SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Li p ap kite pye ou chape. (Sila) ki kenbe ou a p ap kabicha, ni dòmi.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Gade byen, (Sila) ki kenbe Israël p ap kabicha, ni Li p ap dòmi.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

SENYÈ a se gadyen ou. SENYÈ a se lonbraj a men dwat ou.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

Solèy p ap frape ou lajounen, ni lalin pandan lannwit.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

SENYÈ a va pwoteje ou de tout mal. Li va kenbe nanm ou.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

Li va pwoteje ou lè ou sòti ak lè ou antre, depi nan moman sa a e jis rive pou tout tan.