< مزامیر 121 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوختهام و در انتظار کمک هستم. | 1 |
ᾠδὴ τῶν ἀναβαθμῶν ἦρα τοὺς ὀφθαλμούς μου εἰς τὰ ὄρη πόθεν ἥξει ἡ βοήθειά μου
کمک من از جانب خداوند میآید که آسمان و زمین را آفرید. | 2 |
ἡ βοήθειά μου παρὰ κυρίου τοῦ ποιήσαντος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت میکند، هرگز نمیخوابد. | 3 |
μὴ δῷς εἰς σάλον τὸν πόδα σου μηδὲ νυστάξῃ ὁ φυλάσσων σε
او که از اسرائیل محافظت میکند، چشمانش به خواب نمیرود. | 4 |
ἰδοὺ οὐ νυστάξει οὐδὲ ὑπνώσει ὁ φυλάσσων τὸν Ισραηλ
خداوند خودش از تو مراقبت مینماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. | 5 |
κύριος φυλάξει σε κύριος σκέπη σου ἐπὶ χεῖρα δεξιάν σου
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. | 6 |
ἡμέρας ὁ ἥλιος οὐ συγκαύσει σε οὐδὲ ἡ σελήνη τὴν νύκτα
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه میدارد و جانت را حفظ میکند. | 7 |
κύριος φυλάξει σε ἀπὸ παντὸς κακοῦ φυλάξει τὴν ψυχήν σου
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت مینماید، از حال تا ابد. | 8 |
κύριος φυλάξει τὴν εἴσοδόν σου καὶ τὴν ἔξοδόν σου ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶνος