مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

Ein Lied im höhern Chor. Ich hebe meine Augen auf zu den Bergen, von welchen mir Hilfe kommt.

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Meine Hilfe kommt vom HERRN, der Himmel und Erde gemacht hat.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Er wird deinen Fuß nicht gleiten lassen; und der dich behütet, schläft nicht.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Siehe, der Hüter Israels schläft noch schlummert nicht.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

Der HERR behütet dich; der HERR ist dein Schatten über deiner rechten Hand,

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

daß dich des Tages die Sonne nicht steche, noch der Mond des Nachts.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

Der HERR behüte dich vor allem Übel; er behüte deine Seele!

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

Der HERR behüte deinen Ausgang und Eingang von nun an bis in Ewigkeit!