< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
Ein Lied für die Wallfahrten. Ich hebe meine Augen zu den Bergen auf: von wo wird Hilfe für mich kommen?
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
Meine Hilfe kommt von Jahwe, dem Schöpfer Himmels und der Erde.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
Er wird deinen Fuß nimmermehr wanken lassen; dein Hüter schläft nicht.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
Fürwahr, nicht schläft, noch schlummert der Hüter Israels.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
Jahwe ist dein Hüter, Jahwe dein Schatten zu deiner rechten Hand.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
Am Tage wird dich die Sonne nicht stechen, noch der Mond des Nachts.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
Jahwe wird dich behüten vor allem Übel, wird deine Seele behüten.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
Jahwe wird dein Aus- und Eingehen behüten von nun an bis in Ewigkeit.

< مزامیر 121 >