مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

Ein Stufenlied. - Erhöb ich zu den Bergen meine Augen, von ihrer keinem käm mir Hilfe.

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Vom Herrn kommt meine Hilfe von dem Schöpfer Himmels und der Erde.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Nie läßt er deine Füße gleiten; dein Hüter schlummert nicht.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

O nein! Nicht schläft, nicht schlummert der Hüter Israels.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

Dein Hüter ist der Herr. Dein Schirm zu deiner Rechten ist der Herr.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

Dir schadet nicht bei Tag die Sonne und nicht der Mond bei Nacht.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

Vor allem Leid behütet dich der Herr, behütet deine Seele.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

Der Herr behütet so dein Kommen wie auch dein Gehn, so jetzt wie alle Zeit.