مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

Cantique de Maaloth. J'élève mes yeux vers les montagnes d'où me viendra le secours.

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Mon secours vient de l'Éternel, qui a fait les cieux et la terre.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Il ne permettra pas que ton pied chancelle; celui qui te garde ne sommeillera point.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Voici, celui qui garde Israël ne sommeillera point, et ne s'endormira point.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

L'Éternel est celui qui te garde; l'Éternel est ton ombre; il est à ta main droite.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

Le soleil ne te frappera point pendant le jour, ni la lune pendant la nuit.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

L'Éternel te gardera de tout mal; il gardera ton âme.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

L'Éternel gardera ta sortie et ton entrée, dès maintenant et à toujours.