مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

Cantique des degrés. Je lève les yeux vers les montagnes, pour voir d’où me viendra le secours.

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Mon secours vient de l’Eternel, qui a fait le ciel et la terre.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Il ne permettra pas que ton pied chancelle, celui qui te garde ne s’endormira pas.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Non certes, il ne s’endort ni ne sommeille, celui qui est le gardien d’Israël.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

C’Est l’Eternel qui te garde, l’Eternel qui est à ta droite comme ton ombre tutélaire.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

De jour le soleil ne t’atteindra pas, ni la lune pendant la nuit.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

Que l’Eternel te préserve de tout mal, qu’il protège ta vie!

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

Que le Seigneur protège tes allées et venues, désormais et durant l’éternité!