< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
A song of ascents. I will lift up my eyes to the mountains. O whence shall help for me come?
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
From the Lord comes help to me the creator of heaven and earth.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
Your foot he will not let totter: he who guards you will not sleep.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
The guardian of Israel will neither slumber nor sleep.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
The Lord is he who guards you your shelter upon your right hand.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
The sun by day shall not strike you, nor the moon by night.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
From all evil the Lord will guard you, he will guard your life.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
The Lord will guard your going and coming from now and for evermore.

< مزامیر 121 >