< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
I will lift up my eyes to the hills. Where does my help come from?
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
My help comes from Adonai, who made heaven and earth.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
He will not allow your foot to be moved. He who keeps you will not slumber.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
Behold, he who keeps Israel [God prevails] will neither slumber nor sleep.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
Adonai is your keeper. Adonai is your shade on your right hand.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
The sun will not harm you by day, nor the moon by night.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
Adonai will keep you from all evil. He will keep your soul.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
Adonai will keep your going out and your coming in, from this time forward, and forever more.

< مزامیر 121 >