مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

“A psalm of the steps, or the goings up.” I lift up mine eyes to the hills: Whence cometh my help?

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

My help cometh from the LORD, Who made heaven and earth.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

He will not suffer thy foot to stumble; Thy guardian doth not slumber.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Behold, the guardian of Israel Doth neither slumber nor sleep.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

The LORD is thy guardian; The LORD is thy shade at thy right hand.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

The sun shall not smite thee by day, Nor the moon by night.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

The LORD will preserve thee from all evil; He will preserve thy life.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

The LORD will preserve thee, when thou goest out and when thou comest in, From this time forth for ever.