مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

A Song of degrees. I will lift up mine eyes unto the hills, from whence cometh my help.

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

My help [cometh] from the LORD, which made heaven and earth.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

He will not suffer thy foot to be moved: he that keepeth thee will not slumber.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Behold, he that keepeth Israel shall neither slumber nor sleep.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

The LORD [is] thy keeper: the LORD [is] thy shade upon thy right hand.

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

The sun shall not smite thee by day, nor the moon by night.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

The LORD shall preserve thee from all evil: he shall preserve thy soul.

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

The LORD shall preserve thy going out and thy coming in from this time forth, and even for evermore.