< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
A song for pilgrims going up to Jerusalem. I look to the hills—but is that where my help comes from?
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
My help comes from the Lord, who made heaven and earth.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
He will not let you fall; he who watches over you won't fall asleep.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
In fact he who watches over you doesn't take naps or fall asleep.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
The Lord keeps watch over you; the Lord protects you; he stands right beside you.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
The sun won't hurt you during the day, nor the moon at night.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
The Lord will protect you from all kinds of evil; he will keep you safe and sound.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
The Lord will look after you when you leave, and when you return, now and forever.

< مزامیر 121 >