< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
A Canticle in steps. I have lifted up my eyes to the mountains; from thence help will come to me.
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
My help is from the Lord, who made heaven and earth.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
May he not allow your foot to be moved, and may he not slumber, who guards you.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
Behold, he who guards Israel will neither sleep, nor slumber.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
The Lord is your keeper, the Lord is your protection, above your right hand.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
The sun will not burn you by day, nor the moon by night.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
The Lord guards you from all evil. May the Lord guard your soul.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
May the Lord guard your entrance and your exit, from this time forward and even forever.

< مزامیر 121 >