< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
A Song of the going up. My eyes are lifted up to the hills: O where will my help come from?
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
Your help comes from the Lord, who made heaven and earth.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
May he not let your foot be moved: no need of sleep has he who keeps you.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
See, the eyes of Israel's keeper will not be shut in sleep.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
The Lord is your keeper; the Lord is your shade on your right hand.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
You will not be touched by the sun in the day, or by the moon at night.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
The Lord will keep you safe from all evil; he will take care of your soul.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
The Lord will keep watch over your going out and your coming in, from this time and for ever.

< مزامیر 121 >