< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
Een lied Hammaaloth. Ik hef mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal.
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
Mijn hulp is van den HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
Hij zal uw voet niet laten wankelen; uw Bewaarder zal niet sluimeren.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
Ziet, de Bewaarder Israels zal niet sluimeren, noch slapen.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
De HEERE is uw Bewaarder, de HEERE is uw Schaduw, aan uw rechterhand.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
De zon zal u des daags niet steken, noch de maan des nachts.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
De HEERE zal u bewaren van alle kwaad; uw ziel zal Hij bewaren.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
De HEERE zal uw uitgang en uw ingang bewaren, van nu aan tot in der eeuwigheid.

< مزامیر 121 >