< مزامیر 121 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوختهام و در انتظار کمک هستم. | 1 |
Een lied Hammaaloth. Ik hef mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal.
کمک من از جانب خداوند میآید که آسمان و زمین را آفرید. | 2 |
Mijn hulp is van den HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت میکند، هرگز نمیخوابد. | 3 |
Hij zal uw voet niet laten wankelen; uw Bewaarder zal niet sluimeren.
او که از اسرائیل محافظت میکند، چشمانش به خواب نمیرود. | 4 |
Ziet, de Bewaarder Israels zal niet sluimeren, noch slapen.
خداوند خودش از تو مراقبت مینماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. | 5 |
De HEERE is uw Bewaarder, de HEERE is uw Schaduw, aan uw rechterhand.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. | 6 |
De zon zal u des daags niet steken, noch de maan des nachts.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه میدارد و جانت را حفظ میکند. | 7 |
De HEERE zal u bewaren van alle kwaad; uw ziel zal Hij bewaren.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت مینماید، از حال تا ابد. | 8 |
De HEERE zal uw uitgang en uw ingang bewaren, van nu aan tot in der eeuwigheid.