مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

(Sang til Festrejserne.) Jeg løfter mine Øjne til Bjergene: Hvorfra kommer min Hjælp?

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Fra HERREN kommer min Hjælp, fra Himlens og Jordens Skaber.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Din fod vil han ej lade vakle, ej blunder han, som bevarer dig;

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

nej, han blunder og sover ikke, han, som bevarer Israel.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

HERREN er den, som bevarer dig, HERREN er din Skygge ved din højre;

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

Solen stikker dig ikke om Dagen, og Månen ikke om Natten;

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

HERREN bevarer dig mod alt ondt, han bevarer din Sjæl;

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

HERREN bevarer din Udgang og Indgang fra nu og til evig Tid!