مزامیر 121

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم.

Hodočasnička pjesma. K brdima oči svoje uzdižem: odakle će mi doći pomoć?

2 کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید.

Pomoć je moja od Jahve koji stvori nebo i zemlju.

3 خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد.

Tvojoj nozi on posrnuti ne da i neće zadrijemati on, čuvar tvoj.

4 او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود.

Ne, ne drijema i ne spava on, čuvar Izraelov.

5 خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند.

Jahve je čuvar tvoj, Jahve je zasjen tvoj s desne tvoje!

6 آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب.

Neće ti sunce nauditi danju ni mjesec noću.

7 خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند.

Čuvao te Jahve od zla svakoga, čuvao dušu tvoju!

8 خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد.

Čuvao Jahve tvoj izlazak i povratak odsada dovijeka.