< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
Keima kadah'in thinglhanglam kavei, hichea kon a khu eipanpi hung hintem?
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
Vanle lei sem pa Paka a kon a eipanpi hung ahi.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
Aman nangma nakipalsah louding; nachingpa chu ihmu louding ahi.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
Tahbeh'in Israel chingpa chu itihchan hijongleh ihmu lhulou ding ahilouleh ihmu louding ahi.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
Yahweh Pakai amatah chu nachingpa ahi! Ama nakom a ading jingin nahoidohna lim in apang jinge.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
Sun leh nisan nasangpeh pontin, janleh lhavah injong nasubeipon te.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
Yahweh Pakai in thilse jousea nahoidohsah in tin nahinkho chingjing nante.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
Yahweh Pakai in tuapat tonsot gei in navai kondoh leh nahung vailhun in nachingjing tahen.

< مزامیر 121 >