< مزامیر 121 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. چشمان خود را به کوهها دوخته‌ام و در انتظار کمک هستم. 1
Tangtlaeng laa Kai bomkung me lamkah nim ha pawk ve? tila tlang taengah ka mik ka huel.
کمک من از جانب خداوند می‌آید که آسمان و زمین را آفرید. 2
Kai aka bomkung tah vaan neh diklai aka saii BOEIPA taeng lamkah ni.
خداوند نخواهد گذاشت پایم بلغزد و بیفتم. او که از من حمایت می‌کند، هرگز نمی‌خوابد. 3
Na kho te paloe ham khueh pawt vetih nang aka dawn te a mikku mahpawh.
او که از اسرائیل محافظت می‌کند، چشمانش به خواب نمی‌رود. 4
Israel aka dawn loh tarha a mikku pawt vetih ip mahpawh.
خداوند خودش از تو مراقبت می‌نماید! او در کنارت است تا از تو حمایت کند. 5
BOEIPA loh nang n'ngaithuen tih BOEIPA tah na bantang kut ah na hlipkhup la om.
آفتاب در روز به تو آسیب نخواهد رسانید و نه مهتاب در شب. 6
Khothaih ah khomik loh, khoyin kah hla long khaw nang n'ngawn mahpawh.
خداوند، تو را از هر بدی دور نگاه می‌دارد و جانت را حفظ می‌کند. 7
BOEIPA loh nang te yoethae cungkuem lamloh n'khoembael vetih na hinglu te a ngaithuen ni.
خداوند، رفت و آمد تو را زیر نظر دارد و از تو مراقبت می‌نماید، از حال تا ابد. 8
Na cet tih na pawk due, tahae lamloh kumhal duela BOEIPA loh n'ngaithuen ni.

< مزامیر 121 >