< مزامیر 120 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید. | 1 |
«Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.
ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیلهگر نجات بده. | 2 |
И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.
ای حیلهگران، میدانید چه در انتظار شماست؟ | 3 |
Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?
تیرهای تیز و اخگرهای داغ! | 4 |
— Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!
شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی میکنم! | 5 |
Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!
از زندگی کردن در میان این جنگطلبان خسته شدهام. | 6 |
Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;
من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمیدهند. | 7 |
Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.