مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

Cántico gradual. A Yahvé clamé en medio de mi tribulación y Él me escuchó.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

Yahvé, libra mi alma del labio engañoso, de la lengua astuta.

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

¿Qué te dará o qué te añadirá (Yahvé), oh lengua astuta?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Saetas de un potente aguzadas en ascuas de retama.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

¡Ay de mí, advenedizo en Mósoc, alojado en las tiendas de Cedar!

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

Demasiado tiempo ha habitado mi alma entre los que odian la paz.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

Yo soy hombre de paz; apenas hablo, y ellos mueven la guerra.