< مزامیر 120 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید. 1
Ко Господу, внегда скорбети ми, воззвах, и услыша мя.
ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده. 2
Господи, избави душу мою от устен неправедных и от языка льстива.
ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟ 3
Что дастся тебе, или что приложится тебе к языку льстиву?
تیرهای تیز و اخگرهای داغ! 4
Стрелы сильнаго изощрены, со угльми пустынными.
شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم! 5
Увы мне, яко пришелствие мое продолжися, вселихся с селении Кидарскими:
از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام. 6
много пришелствова душа моя: с ненавидящими мира бех мирен:
من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند. 7
егда глаголах им, боряху мя туне.

< مزامیر 120 >