مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

Cântico dos degraus: Em minha angústia clamei ao SENHOR, e ele me respondeu.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

Ó SENHOR, livra minha alma dos lábios mentirosos, da língua enganadora.

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

O que ele te dará, e o que ele fará contigo, ó língua enganadora?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Flechas afiadas de um guerreiro, com brasas de zimbro.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Ai de mim, que peregrino em Meseque, [e] habito nas tendas de Quedar!

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

Minha alma morou [tempo] demais com os que odeiam a paz.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

Eu sou da paz; mas quando falo, eles [entram] em guerra.