مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

Na minha angústia clamei ao Senhor, e me ouviu.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

Senhor, livra a minha alma dos lábios mentirosos e da língua enganadora.

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

Que te será dado, ou que te será acrescentado, língua enganadora?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Flechas agudas do valente, com brazas vivas de zimbro.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Ai de mim, que peregrino em Mesech, e habito nas tendas de Kedar.

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

A minha alma bastante tempo habitou com os que detestam a paz.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

Pacífico sou, porém quando eu falo já eles procuram guerra.