مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.