< مزامیر 120 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید. 1
canticum graduum ad Dominum cum tribularer clamavi et exaudivit me
ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده. 2
Domine libera animam meam a labiis iniquis a lingua dolosa
ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟ 3
quid detur tibi et quid adponatur tibi ad linguam dolosam
تیرهای تیز و اخگرهای داغ! 4
sagittae potentis acutae cum carbonibus desolatoriis
شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم! 5
heu mihi quia incolatus meus prolongatus est habitavi cum habitationibus Cedar
از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام. 6
multum incola fuit anima mea
من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند. 7
cum his qui oderant pacem eram pacificus cum loquebar illis inpugnabant me gratis

< مزامیر 120 >