< مزامیر 120 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید. | 1 |
Grádicsok éneke. Nyomorúságomban az Úrhoz kiálték, és meghallgata engem.
ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیلهگر نجات بده. | 2 |
Mentsd meg, Uram, lelkemet a hazug ajaktól és a csalárd nyelvtől!
ای حیلهگران، میدانید چه در انتظار شماست؟ | 3 |
Mit adjanak néked, vagy mit nyujtsanak néked, te csalárd nyelv?!
تیرهای تیز و اخگرهای داغ! | 4 |
Vitéznek hegyes nyilait fenyőfa parázsával.
شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی میکنم! | 5 |
Jaj nékem, hogy Mésekben bujdosom és a Kédár sátrai közt lakom!
از زندگی کردن در میان این جنگطلبان خسته شدهام. | 6 |
Sok ideje lakozik az én lelkem a békességnek gyűlölőivel!
من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمیدهند. | 7 |
Magam vagyok a békesség, de mihelyt megszólalok, ők viadalra készek.